هیدروکربن، گونه ای از ترکیبات شیمیایی ارگانیک است که تنها متشکل از عناصر کربن (C) و هیدروژن (H) است. هیدروکربنها از اجزاء اصلی نفت و گاز طبیعی هستند. هیدروکربن های آروماتیک (arenes)، آلکان ها، آلکن ها، سیکلوکان ها و ترکیبات آلکینی انواع دیگری از هیدروکربن ها هستند. بیشتر هیدروکربن ها از شکست مولکولی حرارتی و تقطیر نفت خام تولید می شوند.

هیدروکربن ها را می توان به عنوان سوخت و روان کننده ها و همچنین مواد اولیه برای تولید پلاستیک ها، الیاف، لاستیک ها، حلال ها، مواد منفجره و مواد شیمیایی صنعتی به کار برد. مقادیر بالایی از هیدروکربن به عنوان سوخت برای احتراق، به ویژه در کاربردهای گرمایشی و سوخت موتور استفاده می شود. اجزای اصلی گاز طبیعی متان و اتان هستند. با پنتان، هیدروکربن های به اشباع رسیده وارد محدوده دمای اتاق می شوند. این باعث می شود آنها به عنوان حلال های آلی، پاک کننده ها و سوخت های حمل و نقل مفید باشند.

بنزین برای موتورهای احتراق داخلی در خودروها، کامیون ها، تراکتورها، چمنزارها و غیره، بصورت خواص احتراق نسبت به اکتان رتبه بندی می شود. این در واقع ترکیبی از هیدروکربن های مایع است که گستره آن از هگزان تا دکان ادامه می یابد. هیدروکربن های نسبتا بزرگتر به عنوان نفت سفید، سوخت جت، سوخت دیزل و روغن گرمایش شناخته می شوند و نیز مولکول های هیدروکربن بزرگتر به عنوان روغن های روان کننده و روغن های گریس استفاده می شوند.